Eğitim ve Psikoloji Sözlüğü

Anne ya da babanın ya da her ikisinin ölümünün, çocukçocuk için yaratacağı sorunlar. Anne ya da babayı yitirmeyi farklı yaşlardaki çocuklar, farklı algılıyorlar. Dört beş yaşına dek çocukçocuk, daha çok anneye bağımlı olduğu için bu yaşlarda babanın yitirilişini çok yoğun biçimde duyumsamıyor. İlköğretim yıllarında ise babayı yitirmek, çocuğa daha çok acıacı veriyor. Anneyi yitirmek ise çocukluğun her döneminde çocuğu derinden sarsıyor. Altından kalkabileceği gerçekleri anne babanın, çocuğundan gizlememesi; çocuğa ölümü de anlatması gerekiyor. Bu görevi, geriye kalan eş; o da ölmüşse çocuğun bir yakını yapmalıdır. Bu acıacı gerçekgerçek, çocuğun anlayabileceği, kabul edebileceği bir dildil ve söylemle anlatılarak çocukta ölüm kavramı oluşturulmalıdır. Örneğin, okulokul öncesi yaştaki çocuğa “Annen (ya da baban) uzun bir yolculuğa çıktı ve bu yolculuktan dönmeyecek; ama biz ileride onunla buluşacağız.” denilebileceği belirtiliyor. “Bir gün hepimiz öleceğiz.” gibi sözler ise çocuğu derinden sarsıyor. Çocuğa ölümü anlatan kişinin sakin olması, çocuğun da ölümü öyle karşılamasına yardımcı oluyor. Ölüm acısına, sevgisevgi ve güvengüven gereksinimi yeterince karşılanan çocukçocuk daha kolay katlanıyor. Ancak bu konuda aşırılığa kaçmamak, disiplini gevşetmemeye dikkatdikkat etmek gerekiyor. Geride kalan eşin, her engeli göğüsleyerek çocuğunun kaliteli birliktelik gereksinimini karşılaması, büyük bir önem taşıyor. Nitelikli bir duyguduygu alışverişi, çocuğun bu dönemi kolay atlatmasını sağlıyor. Çocukçocuk, kişilikkişilik özelliklerinin yüzde 30-40’ını anne babasından genler aracılığıyla alırken yüzde 60-70’ini de modelmodel aldığı kişilerden öğrenmeöğrenme yoluyla kazanıyor. İlk rolRol modelmodel kız çocuğu için anne; erkek çocuğu için de babadır. O nedenle bunların yitirilişi, önemli bir sorunsorun yaratıyor. Babayı yitiren çocuğun anneyi; anneyi yitiren çocuğun da babayı rolRol modelmodel seçmesi önemli sakıncalar doğurduğu için kız çocuğunun bu gereksinimi teyze, hala, abla; erkek çocuğunun da dayı, amca, ağabey gibi yakınlarınca karşılanması en doğru seçim olarak niteleniyor.