Eğitim ve Psikoloji Sözlüğü

Çocuğun annesinin sütüyle beslendiği ve anne memesini kendisinden bir parça gibi gördüğü; başkalarının kendisinden ayrı bütünler olduğunu henüz ayrımsayamadığı ağızcıl dönemde annesiyle gerçekleştirdiği özdeşimözdeşim. Bu özdeşimözdeşim, çocuğun dış gerçekliği ayırt etmeye zorlandığı memeden kesmememeden kesme süreciyle ortadan kalkmaya başlıyor. Bkz. ikincil özdeşimözdeşim; özdeşim.